Δημήτριος Μπουζούκης.

Ο Δημήτριος Μπουζούκης γεννήθηκε στην Αθανάτη το 1903. Ήταν γιός του ιερέα Γεωργίου Μπουζούκη. Όντας μέλος πολύτεκνης οικογένειας (εννέα αδέρφια), έγινε με τη σειρά του πολύτεκνος κι αυτός (αποκτώντας έξι παιδιά). Φοίτησε στο (τότε) Σχολαρχείο της Αγιάς, μαζί με ελάχιστους άλλους Θανατιώτες της εποχής, μετρημένους, ίσως, στα δάχτυλα του ενός, βαριά των δύο χεριών, προαλειφόμενος να χειροτονηθεί ιερέας, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του.

Μετονομασίες οικισμών. Μελίβοια ή Αθανάτη; (Μέρος Α').

Είναι γνωστό ότι η χώρα μας, εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, κατακτήθηκε από πολλούς κατακτητές και κατοικήθηκε από πολλές και διάφορες φυλές και λαούς στο πέρασμα των αιώνων (Ρωμαίοι, Σλάβοι, Τούρκοι, Λατίνοι κ.α.). Όλοι αυτοί άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους, σε διάφορους τομείς. Nοοτροπίες και συμπεριφορές, αρχιτεκτονήματα (κτίρια,  γέφυρες κ.α.), λέξεις στο λεξιλόγιό μας, αλλά και, κυρίως,  τοπωνύμια, τόσο περιοχών στα όρια οικισμών (π.χ. Σουβάλα), των ίδιων των οικισμών (π.χ. Νεβόλιανη) ή και ευρύτερων περιοχών (π.χ. Κίσσαβος).

Λίγα λόγια για μία παλιά φωτογραφία. Προσθήκη στο Αθανατη (Μελίβοια), Εθνική Αντίσταση και Εμφύλιος...

Ξεφυλλίζοντας τον Β' τόμο του βιβλίου "Θεσσαλία - Ιστορικές Πηγές", έκδοση της Ε.Τ.Ε.Δ.Κ. Θεσσαλίας του 2007, τράβηξε την προσοχή μας μία φωτογραφία εποχής, των χρόνων της Γερμανοϊταλικής κατοχής της χώρας μας. Αξίζει τον κόπο να αναφέρουμε λίγα λόγια για τη φωτογραφία αυτή.

Το δωδεκαήμερο στην Αθανάτη (Μέρος Γ').

Και, αισίως, θα αναφέρουμε εδώ, μετά τα Χριστουγεννιάτικα και τα Πρωτοχρονιάτικα έθιμα, τα έθιμα που λάμβαναν χώρα την παραμονή των Φώτων και ανήμερα των Φώτων. Είχαμε, λοιπόν, "τα παλιά τα χρόνια" στην Αθανάτη τα "Λουγκατζιάρια", τα κάλαντα των Φώτων, αλλά και το αγίασμα των σπιτιών από τους ιερείς του χωριού. Μας έμειναν τα δύο τελευταία, αν και το προτελευταίο -τα κάλαντα-μάλιστα πνέει ήδη τα λοίσθια, αν δεν έχει εντελώς εκπνεύσει. Μας έχει, όμως, προκύψει μία νέα συνήθεια, η κατάδυση του Σταυρού στο λιμάνι του Αγιοκάμπου, η οποία γνωρίζει κάθε χρόνο όλο και μεγαλύτερη επιτυχία, αν κρίνουμε από τη συγκέντρωση του κόσμου.

Καλή Χρονιά!!!

Ευτυχισμένο το 2012. Καλή Χρονιά με Υγεία (πλέον) σε όλους...

Το δωδεκαήμερο στην Αθανάτη (Μέρος Β').

Μιας και κοντεύει να 'ρθεί η Πρωτοχρονιά, καλό είναι να συνεχίσουμε την περιγραφή των εθίμων του Δωδεκαήμερου στη Μελίβοια, για να τα θυμηθούν οι παλιότεροι και να τα μάθουν οι νεότεροι. Στα προηγούμενα αναφερθήκαμε στα έθιμα μέχρι και τα Χριστούγεννα. Εδώ θα περιγράψουμε αυτά που γίνονταν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και ανήμερα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι κάποια απ' αυτά διασώζονται και σήμερα, ενώ τα περισσότερα χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων.

Καρκαντζάλι = Αναρριχητής.

Σε πρόσφατη ανάρτησή μας δώσαμε μεταξύ των άλλων και τη σημασία της λέξης "καρκάντζαλος" στη Μελιβοιώτικη διάλεκτο, γράφοντας ότι σημαίνει τον επιδέξιο στην αναρρίχηση.

Αν κάποια στιγμή, στο μέλλον, συντάξουμε ένα εννοιολογικό-ερμηνευτικό λεξικό αυτής της διαλέκτου, πλάι στο λήμμα "καρκάντζαλος" θα βάλουμε σίγουρα τη φωτογραφία του Βαγγέλη Λέτσιου, που παρά την ηλικία του έχει, δεν είναι υπερβολή, πανθεσσαλική φήμη ως ικανότατος αναρριχητής, κυρίως σε δέντρα, αλλά όχι μόνο. 

Παραδοσιακό χωριό.

Για 12η χρονιά στην Κεντρική Πλατεία της Λάρισας από το απόγευμα της Κυριακής 18 Δεκεμβρίου και μέχρι την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου, θα λειτουργεί το Παραδοσιακό χωριό "Γυναίκα και Παράδοση". Το ωράριο που θα μπορούν οι επισκέπτες να το βρουν ανοικτό είναι από 10:00 έως 13:00 και 17:30 έως 21:00.

Φέτος μετέχουν 26 αγροτουριστικοί συνεταιρισμοί, σύλλογοι γυναικών και τοπικές ενώσεις γυναικών, καθώς και το 1ο Γυμνάσιο Λάρισας. Μεταξύ αυτών και ο Σύλλογος Γυναικών Μελίβοιας, με ευρύτερο στόχο την προώθηση προϊόντων της περιοχής και την προβολή της εν γένει.