Ο όρος αναφέρεται στην προσπάθεια που καταβλήθηκε την καλλιεργητική περίοδο 1943-44, ώστε να μη μείνει άσπαρτο ούτε εκατοστό καλλιεργήσιμης γης. Στη "μάχη της σποράς" συμμετείχαν πολλοί: το ΕΑΜ, η λαϊκή αυτοδιοίκηση, οι διοικήσεις των συνεταιρισμών, ο εφεδρικός ΕΛΑΣ και ο ενεργός ΕΛΑΣ. Ο πολύτιμος σπόρος: το σιτάρι για να εξασφαλισθεί το ψωμί του πολύπαθου ελληνικού λαού, που για δύο χειμώνες λιμοκτόνησε, αφού οι κατακτητές άρπαξαν σχεδόν το σύνολο της παραγωγής.
