Εικόνες που χάνονται (Μέρος Α')...

Οι εικόνες που ακολουθούν, παραπέμπουν σε άλλες εποχές... Εποχές που σιγά-σιγά χάνονται και μόνο σαν γλυκιά ανάμνηση θα μείνουν στη μνήμη όσων τις έζησαν... Κάποιοι πιο προνοητικοί τις απαθανάτισαν και δεν μπορούμε παρά να σας τις χαρίσουμε...

Οι μάχες της Μαρμάριανης. Προσθήκη στο Αθανατη (Μελιβοία) Εθνική Αντίσταση και Εμφύλιος...

Α. Η μάχη της σποράς.

Ο όρος αναφέρεται στην προσπάθεια που καταβλήθηκε την καλλιεργητική περίοδο 1943-44, ώστε να μη μείνει άσπαρτο ούτε εκατοστό καλλιεργήσιμης γης. Στη "μάχη της σποράς" συμμετείχαν πολλοί: το ΕΑΜ, η λαϊκή αυτοδιοίκηση, οι διοικήσεις των συνεταιρισμών, ο εφεδρικός ΕΛΑΣ και ο ενεργός ΕΛΑΣ. Ο πολύτιμος σπόρος: το σιτάρι για να εξασφαλισθεί το ψωμί του πολύπαθου ελληνικού λαού, που για δύο χειμώνες λιμοκτόνησε, αφού οι κατακτητές άρπαξαν σχεδόν το σύνολο της παραγωγής.

Χωρίς πολλά σχόλια...

Πολλοί Μελιβοιώτες μουσικοί ξέφυγαν από τα στενά σύνορα του χωριού και διέπρεψαν σε "μεγάλες πίστες" της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού. Για αρχή μερικές φωτογραφίες...

Κουκούλι. Ο άσπρος χρυσός... (Εισαγωγή).

Εξαιρετικά διαδεδομένη ήταν στο χωριό μας, μέχρι πριν λίγα χρόνια, η εκτροφή μεταξοσκώληκα, το λεγόμενο κουκούλι. Τα πιο πολλά σπίτια, λοιπόν, "έβαζαν" κουκούλι, που αποτέλεσε για χρόνια μια άξια αναφοράς πηγή εσόδων για τους Μελιβοιώτες. Βέβαια, το κουκούλι εκτρέφονταν από παλιά και σε άλλα χωριά της επαρχίας, αλλά και στη Αγιά, όπως μας πληροφορεί ο Γιάν. Κορδάτος στο βιβλίο του με

Ιφιγένεια από το Γυμνάσιο Μελιβοίας...

Άφωνο έμεινε το κοινό της Μελιβοίας, που παρακολούθησε την τραγωδία "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Ευριπίδη, από τις εκπληκτικές ερμηνείες των μικρών, τότε, μαθητών του Γυμνασίου Μελιβοίας , από τα σκηνικά που στήθηκαν στον προαύλιο χώρο του Σχολείου, αλλά και από τα κοστούμια των πρωταγωνιστών, που δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν από αυτά μιας επαγγελματικής παράστασης.