Παναγία Βελίκα ή Λούπου

Ο ναός είναι κτίσμα ( σύμφωνα με μελέτες και άρθρα μελετητών του ) του 12ου αιώνα . Πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου - Απόδοση της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Αγ. Λούπου - αγιογραφία του οποίου υπάρχει και στο ναό της Παναγίας στη Μελιβοία . Περιγράφεται ως "αρμονικό" και "κομψό" μνημείο και είναι κτισμένο με την τεχνική της κρυμμένης πλίνθου

( μοναδικό δείγμα της τεχνικής στη Θεσσαλία ) , με υπέροχο κεραμοπλαστικό διάκοσμο .

( Βλέπε και Η ιστορική Μελίβοια επιμ. Αρχιμ. Νεκτ. Δρόσος - Εκδόσεις ΦΥΛΛΑ )

Εδώ η Δυτική όψη :

( οι φωτογραφίες απεικονίζουν το μνημείο όπως ήταν τον Αύγουστο του 2007 )

Η νότια όψη με τα αψιδώματα που περιβάλλονται από τις επάλληλες

οδοντωτές ταινίες και τα κλεισμένα - σε δεύτερο χρόνο - δίλοβα παράθυρα

( στο αριστερό αψίδωμα έχει μετασκευαστεί σε ορθογώνιο παράθυρο ) :

Η κόγχη του ιερού από Νοτιοανατολικά . Κι εδώ εξαίσια δείγματα κεραμοπλαστικής :

Το εσωτερικό - Η άκρα Ταπείνωσις στην Προσκομιδή :

Ο αρχάγγελος Γαβριήλ αριστερά από την κόγχη του Ιερού :

Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι το εξής :
Κάτω από ποιες συνθήκες το μνημείο διασώθηκε , όταν μάλιστα στις πηγές που διασώθηκαν η περιοχή δεν φαίνεται να κατοικείται μόνιμα , ενώ άλλα μνημεία της περιοχής , μερικές φορές και μεταγενέστερα π.χ. ναοί στο Κόκκινο Νερό , κατέρρευσαν , παρ' όλο μάλιστα που ήταν κοντά στον οικισμό , ο οποίος μάλιστα σύμφωνα με την πρόθεση 401 του Μεγάλου Μετεώρου όχι μόνο κατοικείται , αλλά μεταξύ των αφιερωτών υπάρχει και ιερέας , με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέγεθός του , το βάθος χρόνου που κατοικείται κ.λπ. ( Πρόθεση 401 , φ. 84β χωρίον κόκηνο νερό νικολάου ιερέος , μιχαήλ , μαρίασ , Ιωάννου , Ιωάννου )