Αθανάτη (Μελίβοια) Εθνική Αντίσταση και Εμφύλιος...

 Θα εμπλουτίζεται - ενημερώνεται συνεχώς !

Το κομμάτι αυτό της νεότερης ιστορίας μας , σημάδεψε ανεξίτηλα το χωριό μας , λόγω της άμεσης ή έμμεσης μαζικής συμμετοχής , εκατέρωθεν , των περισσότερων Θανατιωτών . Άλλων εκόντων και άλλων ακόντων .

Για να κατανοήσει κανείς τα όσα διαμείφθηκαν , πρέπει να μελετήσει τα ιστορικά γεγονότα , που προηγήθηκαν αρκετά χρόνια , ίσως και δεκαετίες πίσω .

Η επανάσταση του 1821 και η Θανάτου .

Είναι γνωστό πως η ευρύτερη περιοχή της Αγιάς , δεν έλαβε ενεργό μέρος στον ξεσηκωμό του γένους του 1821 , για διάφορους λόγους . Οι κοτζαμπάσηδες , η παρουσία ισχυρού στρατού στη Λάρισα και στους Νερομύλους ( Αϊδινλί ή Τουρκοχώρι ) , η , για πολλά χρόνια ενασχόληση των κατοίκων της επαρχίας με το εμπόριο και τη βιοτεχνία , που τους είχε αναγκάσει να έχουν ανεκτικές σχέσεις με τους Τούρκους , είναι οι σημαντικότεροι . Όμως , φαίνεται ότι η Αθανάτη είχε ( κι εδώ ) την παρουσία της !

Το μοναστήρι του Θεολόγου πάνω από τη Βελίκα της Μελιβοίας .

Η μονή τιμάται στη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου ( Ευαγγελιστή και συγγραφέα της Αποκάλυψης ) και πανηγυρίζει στις 8 Μαΐου με πάνδημη συμμετοχή των Μελιβοιωτών , αλλά και πολλών κατοίκων της ευρύτερης περιοχής των παραλίων . Από τη μονή σώζεται το καθολικό ( σε καλή κατάσταση μετά και την παρέμβαση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας ) και ο περίβολος . Παλιότερα μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και μέχρι αργά το απόγευμα ακολουθούσε πανηγύρι με φαγητά , μουσική και χορό .

Το Δημοτικό Σχολείο Αθανάτης .

Το έτος ίδρυσης του Δημοτικού Σχολείου Αθανάτης φέρεται να είναι το έτος 1883 και ήταν μονοθέσιο . Από τους πρώτους δασκάλους ήταν οι : Αριστείδης Ζαφρανάς ( Αγιώτης στην καταγωγή ) , Βασίλειος Παπαλεξανδρής , Αχιλλεύς Παπαηλίας , Γεώργιος Κουκουτιανός και πολλοί άλλοι .  

Φαίνεται , όμως , ότι θα πρέπει να μεταφερθούμε ακόμα λίγα χρόνια πίσω , αφού σχολείο στην Αθανάτου φαίνεται να λειτουργούσε ήδη στα 1855 . 

Οι εκκλησίες της Αθανάτης

Η παράδοση λέει ότι όταν δημιουργήθηκε το χωριό στη σημερινή του θέση από τους εναπομείναντες ζωντανούς - από κάποια επιδημία πανούκλας ( ; ) - κατοίκους των μικρότερων χωριών , αυτοί για να το θωρακίσουν από το κακό το «κύκλωσαν» με εκκλησίες .

Έτσι , η περιοχή εντός και πέριξ της Μελιβοίας είναι διάσπαρτη με μικρά ναΰδρια – εξωκλήσσια , τα περισσότερα εκ των οποίων υπάρχουν από πολλά χρόνια πριν . Σ' αυτά προστέθηκαν και κάποιες εκκλησίες τα τελευταία χρόνια , στους παραθεριστικούς οικισμούς :

Ταβέρνες και καφενεία στη Μελίβοια. Η ταβέρνα του Χρ. Δουβώρη.

Προοδευτικά θα παρουσιαστούν με φωτογραφικό υλικό τα "μαγαζιά" της Αθανάτης καθώς και το λαογραφικό και ιστορικό υλικό, που συνήθως τέτοια καταστήματα χρησιμοποιούν για διακόσμηση. Αρχή από την "Αθανάτη", του Χρ. Δουβώρη, στην οποία "εκτίθενται" πολλά χρηστικά αντικείμενα της καθημερινότητας του παρελθόντος. Το κτίσμα είναι αναπαλαιωμένο εσωτερικά και εξωτερικά, ενώ στο παρελθόν ήταν κατοικία.

Η Αθανάτη στο Μεσοπόλεμο .

 

Η Μελιβοία στο μεσοπόλεμο αριθμούσε περί τους 2.700 κατοίκους ( 710 οικογένειες ) και ήταν γνωστή με το όνομα (Α)θανάτη , παρόλο που το 1920 είχε πάρει το σημερινό της όνομα : Μελίβοια . Το χωριό ήταν το πλουσιότερο της επαρχίας Αγιάς . 

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά , γράφει ο Γεωργ. Ευθυμιάδης στο βιβλίο του "Η Αθανάτη στο Μεσοπόλεμο και την Αντίσταση" και συνεχίζει : 

Οι εφημέριοι του Αγ. Νικολάου και της Αγ. Παρασκευής Μελιβοίας από το ( περ. ) 1800 και μετά

 Ο αείμνηστος πρωτοπρεσβύτερος παπα - Κώστας Γαλλιώτας , άφησε , μεταξύ των άλλων , και μία παρακαταθήκη πολύτιμη στις νεότερες γενιές των Μελιβοιωτών . Πέραν των εξαιρετικά σπάνιων , και ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις μοναδικών φωτογραφιών ( και ίσως και των παλιότερων γνωστών , που έχουν σωθεί στον ευρύτερο χώρο της Μελιβοίας ) ,