Προσθήκη στο Αθανατη (Μελιβοία) Εθνική Αντίσταση και Εμφύλιος.

Η αποχώρηση και η υπερορία.

Ο Γράμμος και το Βίτσι καταρρέουν. Οι αντάρτες περνούν τα σύνορα με την Αλβανία, με σκοπό να οδηγηθούν σε εδάφη της τότε Ε.Σ.Σ.Δ. (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) και των συμμάχων της,  όπου θα ζούσαν πλέον ως πολιτικοί πρόσφυγες, πολλοί για αρκετές δεκαετίες μέχρι να επαναπατριστούν και άλλοι μέχρι το θάνατό τους, αφού δεν κατόρθωσαν ποτέ να παλινοστήσουν.

    Πριν συμβεί αυτό ο καπετάν Γιώτης (Χαρ. Φλωράκης), σε μια αποστολή
αυτοκτονίας, επικεφαλής επίλεκτης μονάδας (με πολιτικό επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννη) διεισδύει στις γραμμές του (Εθνικού) Κυβερνητικού Στρατού, με σκοπό να περιμαζέψει ξεκομμένους αντάρτες, προκειμένου να φύγουν κι αυτοί στο εξωτερικό. Μεταξύ αυτών που πέρασαν τα σύνορα  και πολλοί Θανατιώτες.

Ο Κίμων Λαδάς (καθιστός με υψωμένο το ποτήρι  και η σύζυγός του (αριστερά του), παρέα με άλλους (άγνωστους) συναγωνιστές. Προσφορά της Ανδρ. Δημ. Τσαλαβούρα. 

     Να πως περιγράφει κάποια απ' τα γεγονότα, ένας από τους πρωταγωνιστές των, ο Γεωργ. Ευθυμιάδης στο βιβλίο του "Δύσβατα Μονοπάτια - Αντάρτικες ιστορίες 1946-1949": "Στην Αλβανία παραδόσαμε τα όπλα μας... περάσαμε από κλίβανο, ξεψειριάσαμε, ντυθήκαμε με καινούρια ρούχα.... Στην Αλβανία μείναμε δυο μήνες, στο Μπουρέλι, και την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1950 επιβιβαστήκαμε από το Δυράχειο, 3,5 χιλιάδες μαχητές και αξιωματικοί του Δ.Σ.Ε., στο νεότευκτο πολωνικό επιβατικό πλοίο "Κοστσιούσκο", διαπλεύσαμε την Αδριατική, τη Μεσόγειο, τον Ατλαντικό ωκεανό, τη θάλασσα της Μάγχης, τη Βόρεια και τη Βαλτική θάλασσα και αποβιβαστήκαμε στην Πολωνία .... 

    Το ταξίδι μας διάρκεσε δεκατρεις μέρες και στις 13 του Γενάρη αποβιβαστήκαμε στο λιμάνι της Γδύνιας.... ... Επιβιβαστήκαμε στο ζεστό τρένο που μας μετέφερε στο Βέντζιν.... ...ΑΠΟ το Βέντζιν ο καθένας μας έφυγε για την πόλη που του όρισαν οι Πολωνικές αρχές σε συνεργασία και με τη δική μας διοίκηση να εγκατασταθεί."

Γεώργ. Ν. Μανδάλης . Προσφορά του Γεωργ. Ευσταθίου .

Το πίσω μέρος της παραπάνω φωτογραφίας.

   "... ΕΚΕΙ οδήγησε χιλιάδες Έλληνες... καθώς και τους συγχωριανούς μας (σ.σ. στο Βρότσλαβ): Γιάννη Γ. Γάλλο, Γιάννη Γρ. Γραμμένο, Γιώργο Χρ. Δαλδά, Στάθη Ηλ. Ευσταθίου, Δημήτρη Απ. Κουτσιούκη, Ανδρομάχη Χαρ. Κωνσταντινίδη, Κίμωνα Ιω. Λαδά, Γιώργο Ν. Μανδάλη, Στέφανο Χρ. Μητσιούλη, Βασίλη Γ. Περδίκη και Κούλα Γ. Πλατσά ...".  

    Εκεί, όπως αναφέραμε πριν, οι "εξόριστοι" ζουν, σπουδάζουν, εργάζονται, κάνουν οικογένειες, αρκετοί επαναπατρίζονται, πολλοί πεθαίνουν με το όνειρο της επιστροφής.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ: 
Η φωτογραφία του πρωτοσέλιδου (πάνω αριστερά) προέρχεται από το επετειακό τεύχος "Τα Νέα 1931-2006, Η ιστορία στην πρώτη σελίδα, 75 χρόνια".   

 

"ΔΥΣΒΑΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ-Αντάρτικες ιστορίες 1946-1949" Γεωργίου Ευθυμιάδη, Αθήνα-Μεταμόρφωση Δεκέμβριος 2005.