Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μελίβοια.

Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (γνωστός περισσότερο ως "Παναγία") πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, κάτω από την πλατεία του Αγ. Νικολάου. Ήταν για χρόνια ο ενοριακός ναός της Μελιβοίας, δεδομένου ότι ο ναός του Αγ. Νικολάου είχε κατεδαφισθεί (!) και ο νέος ναός (ο σημερινός) της Αγ. Παρασκευής ήταν υπό κατασκευή, μετά την …κατεδάφιση! της παλιότερης ομώνυμης εκκλησίας που βρισκόταν στην ίδια θέση και είχε κτισθεί το 1877 στη θέση άλλης παλιότερης εκκλησίας η οποία με τη σειρά της ...κατεδαφίστηκε! 

Πριν τη ( σωτήρια ) παρέμβαση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας , με αρχιτεχνίτη το συγχωριανό Ιωαν. Πλατσά .

Το κτίσμα διαθέτει κάποια στοιχεία που, όμως, δεν επιτρέπουν την ακριβή χρονολόγησή του με ασφάλεια, δεδομένου ότι μάλλον θα χαρακτηριζόταν ως ελλιπή, παρά επαρκή. Π.χ. στο εσωτερικό της και πάνω από τη Δυτική είσοδο, το σημείο στο οποίο φαίνονταν η χρονολογία της αγιογράφησης, έχει καταρρεύσει, όπως φαίνεται στη φωτογραφία:

Η επιγραφή της ιστόρησης, πάνω από τη Δυτική είσοδο. 

Μια ενσωματωμένη στο Νότιο τοίχο, ακριβώς πάνω από την πλάγια είσοδο, πέτρινη επιγραφή με τη χρονολογία 1800 δεν πρέπει να αναφέρεται στην ανοικοδόμηση του ναού, αλλά μάλλον σε κάποια επισκευή.

Η επιγραφή πάνω από τη Νότια είσοδο.

(Βλέπε και "Θεσσαλικό Ημερολόγιο" -εκδ. Κώστ. Σπανός τόμος 27 καθώς και "Η ιστορική Μελίβοια" -επιμ. Αρχιμ. Νεκτ. Δρόσος το άρθρο του Κανδηλάρη Στεφ. "Ενθυμήσεις και επιγραφές από την Μελίβοια , 1732-1947").

Ενδιαφέρον θα είχε κάποια δημοσίευση για την πέτρινη επιγραφή , η οποία είναι ενσωματωμένη στην εξωτερική Δυτική πλευρά (κάτω από το νάρθηκα) , όπου στο κάτω δεξιά άκρο υπάρχει πάλι η χρονολογία 1800:

Στη σημερινή του μορφή ο ναός είναι έτσι:

Το ιερό εξωτερικά:

 

Το δε εσωτερικό με το πέρασμα των αιώνων έχει διαμορφωθεί όπως στις παρακάτω φωτογραφίες:

Ο Μυστικός Δείπνος, αγιογραφία στα Δυτικά.

Η οροφή του κεντρικού κλίτους.
Όπως και το τέμπλο, έτσι και η οροφή ήταν επιζωγραφισμένες, ενώ κάτω δεξιά, πάνω από την καμάρα διακρίνονται τοιχογραφίες, με τις οποίες ο ναός παλιότερα θα πρέπει να ήταν κατάγραφος. 

Παράθυρο στα Νότια (Εσωτερικό):

Παράθυρο στα Νότια (εξωτερικά):

Η Κοίμηση της Θεοτόκου στα Δυτικά

(οι ανθρώπινες παρεμβάσεις και η φθορά του χρόνου είναι εμφανείς):

Ο Άγιος Λούπος, στη Δυτική πλευρά:
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μάθουμε για το "ενδιαφέρον" των Μελιβοιωτών για αυτό τον Άγιο, η λατρεία του οποίου δεν είναι και τόσο διαδεδομένη. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι στα ημερολόγια τσέπης που εκδίδουν οι παρακείμενες Μητροπόλεις δεν αναφέρεται. Παρ' όλα αυτά συναντάται εδώ, αλλά και στην Παναγία Βελίκα, η οποία είναι γνωστή και με το όνομα Παναγία Λούπου.