Άφωνο έμεινε το κοινό της Μελιβοίας, που παρακολούθησε την τραγωδία "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Ευριπίδη, από τις εκπληκτικές ερμηνείες των μικρών, τότε, μαθητών του Γυμνασίου Μελιβοίας , από τα σκηνικά που στήθηκαν στον προαύλιο χώρο του Σχολείου, αλλά και από τα κοστούμια των πρωταγωνιστών, που δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν από αυτά μιας επαγγελματικής παράστασης.
Την έμπνευση για την παράσταση "έριξε" η τότε διευθύντρια του Γυμνασίου κα Αγγελική Στασινοπούλου, φιλόλογος. Συμπαραστάτες ο κος Ευάγ. Τζιγκουνάκης, αγγλικής φιλολογίας, (τότε δίδασκε στο Γυμνάσιο Μελιβοίας), που επιμελήθηκε τα σκηνικά, και ο σύλλογος διδασκόντων. Ψυχή στο εγχείρημα έδωσαν οι μαθητές, είτε σαν ηθοποιοί, είτε αναλαμβάνοντας διάφορα καθήκοντα, από τα πολλά που απαιτεί μια τέτοια διοργάνωση...
Και κρίνοντας από το αποτέλεσμα, τις κριτικές (που δημοσίευσαν οι τοπικές εφημερίδες, το Θεσσαλικό Ημερολόγιο τόμος 4 κ.α.) και τις μνήμες που ανεξίτηλα χαράχτηκαν στη μνήμη όλων όσων μετείχαν σαν συντελεστές και σαν θεατές, δικαιώθηκαν όλοι: Εμπνευστές και συμμετέχοντες!
Η παράσταση δόθηκε την Κυριακή 30 Μαΐου 1982 στις 20:30 το βράδυ, μετά από πολλές πρόβες (που δεν ήταν κι εύκολο να γίνουν, δεδομένου ότι το Γυμνάσιο τότε λειτουργούσε απόγευμα και οι περισσότεροι καθηγητές πηγαινοέρχονταν από τη Λάρισα) και εντυπωσίασε τους πολυπληθείς θεατές, που πρώτη φορά είχαν την ευκαιρία της μέθεξης σε μία αρχαία τραγωδία.
Το όλο γεγονός δείχνει τον πολύπλευρο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ένα σχολείο σε μία κοινωνία, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι μικρή, όταν υπάρχει η θέληση και η όρεξη, που μετουσιώνει τα λίγα και πενιχρά σε πολλά και πολύτιμα!
Την έμπνευση για την παράσταση "έριξε" η τότε διευθύντρια του Γυμνασίου κα Αγγελική Στασινοπούλου, φιλόλογος. Συμπαραστάτες ο κος Ευάγ. Τζιγκουνάκης, αγγλικής φιλολογίας, (τότε δίδασκε στο Γυμνάσιο Μελιβοίας), που επιμελήθηκε τα σκηνικά, και ο σύλλογος διδασκόντων. Ψυχή στο εγχείρημα έδωσαν οι μαθητές, είτε σαν ηθοποιοί, είτε αναλαμβάνοντας διάφορα καθήκοντα, από τα πολλά που απαιτεί μια τέτοια διοργάνωση...
![]() |
Η Αντωνία Χαπίτα στο ρόλο της Ιφιγένειας, ο Θοδωρής Δερβένης ως Πυλάδης και ο Τάκης Παπαρίζος στο ρόλο του Ορέστη. |
![]() |
Το αποτέλεσμα ήταν όντως εντυπωσιακό... |
![]() |
Θοδωρής-Πυλάδης, Τάκης-Ορέστης, Αντωνία-Ιφιγένεια. |
Και λίγα για την υπόθεση του "έργου": Το έργο εκτυλίσσεται με σκηνικά «εν Ταύροις» της Σκυθίας όπου ο Ορέστης και ο εξάδελφός του Πυλάδης προσορμίζονται προκειμένου να πάρουν το ξόανο (=ξύλινο ομοίωμα) της θεάς Αρτέμιδος και να το μεταφέρουν στην Αττική για να εξιλεωθούν. Αυτό ορίστηκε από τον Άρειο Πάγο της Αθήνας, όπου και κατέφυγε ο Ορέστης μετά το φόνο της μητέρας του Κλυταιμνήστρας και του εραστή της Αίγισθου, σαν τιμωρία-εξαγνισμός.
Αλλά οι δύο ήρωες συλλαμβάνονται από τους βαρβάρους ως, σύμφωνα με δικούς τους νόμους, ιερόσυλοι καθώς ο βασιλιάς της Ταυρίδας, Θόας, μισούσε τους ξένους και τους Έλληνες.
Προτού λοιπόν θανατωθούν ως θυσία προς τη Θεά Αρτέμιδα, οδηγούνται για εξαγνισμό στο ναό της Θεάς, από την ιέρεια του ναού. Όμως ιέρεια του Ναού της Θεάς τυγχάνει να είναι η αδελφή του Ορέστη η Ιφιγένεια με την οποία αναγνωρίζονται.
Έτσι με τέχνασμα αυτής οι ήρωες και μαζί τους η Ιφιγένεια καταφέρνουν με την βοήθεια της Θεάς Αθηνάς να αποδράσουν αποκομίζοντας και το ιερό ξόανο της Θεάς.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ:
Στην Αντωνία Χαπίτα και στους υπόλοιπους πρωταγωνιστές για το φωτογραφικό υλικό, και τις πληροφορίες-μνήμες.
Θα συμπληρωθεί και με άλλα στοιχεία όταν προκύψουν...
2 σχόλια:
Στεφανάρας Ηλίας. Τότε έπαιζα τον ρόλο του βουκόλου,
Έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο, μια που έπρεπε να μεταφέρω
τους σπασμούς του Ορέστη στην παραλία μπροστά στους
θεατές και διάφορα άλλα. Θυμάμαι που ανάμεσα στους ακροατές
ήταν κι ο μεγάλος σκηνοθέτης Κώστας Τσιάνος ο οποίος
αμέσως μετά την παράσταση βρήκε τον πατέρα μου και του ζήτησε
να με πάρει στο Θεσσαλικό θέατρο. Επίσης το κρατικό ραδιόφωνο
καθημερινά αναφέρονταν στην παράσταση και σε μένα
προσωπικά για την σπουδαία ερμηνεία. Επίσης πρέπει να αναφέρουμε
τον καθηγητή Παπαθανασίου ο οποίος ήταν ο πρωτεργάτης της
παράστασης. Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία στην σελίδα...
Πολύ,μετριωφρων
Δημοσίευση σχολίου