Εκπολιτιστικός, Μορφωτικός Σύλλογος Μελιβοίας "Ο ΟΜΗΡΟΣ" - Δρώμενα - Αγώνας Δρόμου 1985.

Αρκετοί παλιοί θα θυμούνται και οι πιο πολλοί νέοι θα αγνοούν την ύπαρξη του Εκπολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Μελιβοίας, με την επωνυμία "Ο ΟΜΗΡΟΣ". Η συμβολή του στα τοπικά πολιτιστικά δρώμενα του χωριού υπήρξε πολύπλευρη και πολυποίκιλη, για κάμποσα χρόνια, πριν να περιπέσει σε αδράνεια και μετατραπεί σε σωματείο σφραγίδα.

    Θεατρικές παραστάσεις ( το "Φωνάζει ο κλέφτης", είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα), σκετς, χορευτικά, χοροεσπερίδες, έκδοση εφημερίδας, εκδηλώσεις στην πλατεία του Αγίου Νικολάου με την ευκαιρία γιορτών, όπως Πάσχα και Απόκριες (ποιός άραγε μπορεί να ξεχάσει τα "καλλιστεία" του 1982), είναι μερικά γεγονότα που υπό την αιγίδα του διοργανώθηκαν. 

    Ένα τέτοιο γεγονός, με μεγάλη συμμετοχή (κοινού και συμμετεχόντων) και μεγάλη επιτυχία από πλευράς διοργάνωσης, ήταν και ένας αγώνας δρόμου για παιδιά σχολικής ηλικίας, που διοργανώθηκε το Πάσχα(;) του 1985. 

    Αφετηρία η "Τζιτζιάρα", όπου με αγροτικά (στην καρότσα) μεταφέρθηκαν οι "αθλητές". Το τέρμα στην πλατεία, στον "Αγι' Ν'κόλα". Μια διαδρομή περίπου 3.000 μέτρων και στην κατηγορία των διαδρομών εκείνων που οι επαΐοντες ονομάζουν ανώμαλο δρόμο. Οι συμμετοχές επίδοξων δρομέων, όπως αναφέραμε πριν, πολλές, αλλά και οι "φίλαθλοι", όλων των ηλικιών και από τα δύο φύλα, ακόμα περισσότεροι συγκεντρωμένοι στην πλατεία, περιμένοντας να επευφημήσουν αυτούς που θα τερμάτιζαν.

    Από την εκδήλωση αυτή και τα παρακάτω:
          

Η διοργάνωση, όπως είπαμε πριν, άψογη. Ένας από τους αυτοσχέδιους αριθμούς που έφεραν στο στήθος τους οι νεαροί αθλητές που συμμετείχαν.  

Ο έπαινος που απονεμήθηκε σε όλους αυτούς που συμμετείχαν. 

Οι πρώτοι αθλητές τερματίζουν, σε καταιγισμό χειροκροτημάτων και επευφημιών. Πρώτος ο Δημ. Ιωαν. Μπουζούκης, ο οποίος και διασώζει τη φωτογραφία, που ευγενικά παραχώρησε. Κάπου στο πλήθος διακρίνεται και ο Βάγιος Τσίνας, που διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου για κάποια (αρκετά) χρόνια.   

    Βέβαια, το κεφάλαιο "ΟΜΗΡΟΣ" θα συνεχιστεί και με άλλες αναρτήσεις, για την πολυκύμαντη διαδρομή και τα νεκραναστήματα που ακολούθησαν μέχρι να "ξεψυχήσει". Και δε θα ήταν άλλωστε δυνατό, ούτε και δίκαιο να μην αναφερθούμε εκτενώς σ' αυτό το κεφάλαιο, αφού η συνεισφορά του σε διάφορους τομείς της ζωής της Μελιβοίας ήταν σημαντική. Μένει να ανασυρθούν από τα μπαούλα τα πάσης φύσεως τεκμήρια του εγχειρήματος και να ξαναδουν το φως, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ :
Στους αδελφούς Βάγιο και Δημήτρη Ιωάν. Μπουζούκη.